انواع رادیوگرافی دندان

تصمیم برای انجام معاینه اشعه ایکس بر اساس ویژگی های فردی بیمار است که شامل: سن، سلامت عمومی، یافته های بالینی و سابقه پزشکی است. با افزایش تعداد و تنوع اشعه ایکس، تکنیک های جدید تصویربرداری. کاربرد دقیق هر روش مشخص شده است. گستردگی بیماری های دهان و نگرانی فزاینده در مورد خطرات اشعه ایکس، توصیه به استفاده گاه به گاه از اشعه ایکس را مهم تر کرده است

رادیوگرافی دندان چیست و نحوه انجام چگونه است؟

یکی از روش های سریع و دقیق تشخیص آبسه دندان، پوسیدگی دندان، نقص فک و دندان و سایر انواع ناهنجاری ها و آسیب ها استفاده از دستگاه های اشعه ایکس و دوربین ها می باشد. دستگاه های اشعه ایکس در زمینه دندانپزشکی انواع مختلفی دارند و به طور کلی اشعه ایکس به دو دسته اصلی داخل دهانی و خارج دهانی تقسیم می شود. در اشعه ایکس داخل دهانی، نوار اشعه ایکس در داخل دهان و در اشعه ایکس خارج دهانی، نوار اشعه ایکس خارج از دهان است.

رادیوگرافی داخل دهانی

اشعه ایکس داخل دهانی رایج ترین نوع است و سطح بالایی از جزئیات را نشان می دهد. برنامه های کاربردی:

– تشخیص پوسیدگی 

– تجسم ریشه دندان

– بررسی سلامت استخوان اطراف دندان

– وضعیت رشد دندان ها را رعایت کنید

انواع رادیوگرافی‌های داخل دهانی

1- رادیوگرافی بایت وینگ (Bitewing) نشان‌دهنده سمت راست دندان

این اشعه ایکس تاج دندان های خلفی را نشان می دهد. دندانپزشکان یک یا دو عکس بایتینگ از هر طرف صورت می گیرند. عکسبرداری با اشعه ایکس از دندان های مولر (دندان های عقب) و دو لتی (دندان هایی که در جلوی دندان های آسیاب هستند) در بالا و پایین و در واقع جزئیات دندان های بالا و پایین را در یک طرف دندان نشان می دهد. این اشعه ایکس بایت وینگ نامیده می شود زیرا هنگام گرفتن عکس اشعه ایکس، فرد دستگاه بال مانندی را گاز می گیرد که نوار اشعه ایکس را در طول فرآیند اشعه ایکس در جای خود نگه می دارد. این اشعه ایکس به دندانپزشکان کمک می کند تا حفره های بین دندان های عقب و تغییرات ضخامت استخوان را به دلیل بیماری لثه تشخیص دهند. اشعه ایکس بایت وینگ می تواند به تعیین مقدار مناسب تاج (کلاه پوشاننده دندان) یا سایر ترمیم ها مانند بریج کمک کند. همچنین ممکن است هرگونه ساییدگی یا پوسیدگی در پرکردن دندان را نشان دهد.

2-رادیوگرافی پری اپیکال (Periapical) نشان‌دهنده سمت چپ دندان

این اشعه ایکس دندان تنها یک یا دو دندان را در یک زمان نشان می دهد. اشعه ایکس پری آپیکال شبیه اشعه ایکس بایت وینگ است، با این تفاوت که این اشعه ایکس ارتفاع کامل هر دندان را از تاج تا ریشه و پایه ای که به استخوان فک متصل می شود را نشان می دهد. بسته به شرایط بهداشت دهان و دندان و مشکلات دندانی که در گذشته داشته اید، دندانپزشک ممکن است یک آزمایش کامل با اشعه ایکس یا FMX را تجویز کند. این فرآیند شامل ارائه هر دندان از تاج تا ریشه و قسمت ریشه دندان است. این اشعه ایکس تغییرات غیرطبیعی در ریشه ها و استخوان اطراف را نشان می دهد

۳- رادیوگرافی اکلوزال (Occlusal) نشان‌دهنده سطح اکلوزال دندان‌ها

این اشعه ایکس بزرگتر از سایر اشعه ایکس معمولی است و رشد و وضعیت دندان های کودکان را نشان می دهد. هر اشعه ایکس تقریباً کل فک بالا یا پایین را نشان می دهد.

4-سی‌تی‌اسکن استاندارد (CT)

این نوع اشعه ایکس معمولاً باید در مرکز اشعه ایکس یا بیمارستان انجام شود. فرد در حالت خوابیده قرار می گیرد و دستگاه صفحات تخت تصویر را با چندین چرخش در اطراف سر بیمار ثبت می کند. قرار گرفتن در معرض اشعه در این روش بسیار بیشتر از رادیوگرافی مخروطی سی تی است. برای بررسی اندازه و موقعیت ایمپلنت ها می توان از یک اسکنر استاندارد استفاده کرد. این روش به جراح کمک می کند تا از عوارض احتمالی قبل و بعد از جراحی جلوگیری کند.

۵- رادیوگرافی توموگرافی (Tomography)

سی تی اسکن یک لایه یا بخش خاصی از دهان را نشان می دهد و بقیه لایه ها را تار می کند. از این اشعه ایکس برای بررسی قسمت هایی استفاده می شود که به سختی دیده می شوند یا توسط قسمت های دیگر پوشیده می شوند.

۶- سیالوگرافی (Sialography)

روش دیگری که از اشعه ایکس استفاده می کند سیالوگرافی نام دارد. در این روش از نوعی رنگ استفاده می شود که به غدد بزاقی تزریق می شود تا در اشعه ایکس دیده شوند (غدد بزاقی بافت های نرمی هستند که در اشعه ایکس دیده نمی شوند). دندانپزشک می تواند از این روش برای بررسی مشکلات غدد بزاقی مانند انسداد یا سندرم شوگرن (اختلال با علائمی مانند خشکی دهان و چشم؛ این اختلال می تواند نقش مهمی در پوسیدگی دندان داشته باشد) استفاده کند.