بسیاری از مشکلات فک و دندان را نمی توان با معاینه بصری تشخیص داد. به همین دلیل است که دندانپزشکان از دستگاه های تصویربرداری یا اشعه ایکس دندان برای شناسایی دقیق بسیاری از ناهنجاری های مرتبط با فک و مشکلات دندانی استفاده می کنند. در بسیاری از موارد فاصله بین دندان ها بسیار کم است و حتی در برخی بیماران این فضاها به گونه ای است که همپوشانی دندانی وجود دارد. در این شرایط تشخیص پوسیدگی تنها با معاینه توسط دندانپزشک کافی نیست، بلکه از رادیوگرافی بایت وینگ برای تشخیص بهتر پوسیدگی نامرئی بین دندان ها استفاده می شود. دقت این اشعه ایکس بسیار بالاست و از آنجایی که استخوان بین دندانی را نیز به تصویر می کشد، بسیاری از متخصصان لثه از این روش برای تعیین سیر بیماری لثه و دندان استفاده می کنند.
بایت وینگ دندان چیست؟
عکس بایت وینگ یکی از انواع عکاسی دندانپزشکی است که با توجه به نیاز و تشخیص دندانپزشک از روی دندان بیمار تهیه می شود. اشعه X Bitewing BW برای تشخیص بیماری های لثه مناسب است و در تشخیص پوسیدگی دندان های عقب و همچنین تغییرات استخوان ها به پزشک کمک زیادی می کند. در این تکنیک، بدون قرار دادن گیرنده یا دستگاه دیگری در داخل دهان، پرتوهای ایکس بایتینگ تهیه می شود.
بایت وینگ خارج دهانی
کودکان اغلب از قرار دادن گیرنده های اشعه ایکس در دهان خودداری می کنند و تصویربرداری داخل دهانی اغلب برای کودکان ناراحت کننده است. برای این منظور می توان تهیه اشعه ایکس بایت وینگ که یکی از مهم ترین کلیشه های تصویرسازی نوزادان را تشکیل می دهد، در این مرکز صورت خارج دهانی انجام داد. این تکنیک همچنین ممکن است جایگزین مناسبی برای Bite Wing داخل دهانی در بزرگسالانی باشد که به دلیل حالت تهوع شدید نمی توانند گیرنده را در دهان خود تحمل کنند.
بایت وینگ خارج دهانی
این اشعه ایکس تاج دندان های عقب را نشان می دهد. دندانپزشکان یک یا دو عکس بایتینگ از هر طرف صورت می گیرند. هر اشعه ایکس دندان های آسیاب (دندان های پشتی) و دندان های ثنایا (دندان های جلوی دندان های آسیاب) را از بالا و پایین نشان می دهد و در واقع جزئیات دندان های بالا و پایین را در یک طرف دندان نشان می دهد. این نوع اشعه ایکس تماس های دندانی و همچنین استخوان بین دندان ها را در ناحیه نزدیک تاج به ما نشان می دهد و تصویر بسیار مناسبی برای بررسی پوسیدگی بین دندانی و بیماری لثه در مراحل اولیه آن در اختیار ما قرار می دهد. در این روش بیمار با گاز گرفتن بال های مقوا یا پلاستیکی گیرنده را در دهان خود نگه می دارد و اصطلاح بایت بال از این روش تهیه اشعه ایکس اقتباس شده است. رایج ترین استفاده از این روش برای دندان های خلفی است و برای بررسی کامل دندان های خلفی حداقل به دو عکس رادیوگرافی از هر طرف نیاز داریم که یکی دندان های آسیایی بزرگ و دیگری دندان های کوچک را نشان می دهد.آسیایی ها.
کاربرد بایت وینگ
انواع مختلفی از اشعه ایکس داخلی دندان وجود دارد. یکی از انواع اشعه ایکس داخلی دندان که تاج دندان های پشتی را نشان می دهد، اشعه ایکس بایت وینگ است. در روش اشعه ایکس بایت وینگ، پزشک یک یا دو تصویر از هر طرف صورت بیمار می گیرد. هر بار که از روش اشعه ایکس بایت وینگ استفاده می شود، از تعداد دندان های هر طرف صورت که در بالا و پایین قرار دارند عکسبرداری می شود. اشعه ایکس BW Bitewing برای تشخیص بیماری های لثه مناسب است و به پزشک در تشخیص پوسیدگی دندان های عقب و همچنین تغییرات استخوان ها کمک زیادی می کند. عکس بال بایت نیز برای تشخیص ساییدگی و پوسیدگی دندان ها بسیار مناسب است. یکی دیگر از کاربردهای رادیوگرافی بال اکلوزال برای تعیین و تشخیص میزان تاج و به طور کلی ترمیم موارد است.
نحوه گرفتن عکس بایت وینگ
آماده‌سازی فیلم / سنسور در رادیوگرافی Bitewing
برای نگه‌داشتن فیلم/حسگر در دهان بیمار، می‌توان از زبانه‌های بایت یا یک وسیله نگهدارنده فیلم/حسگر مانند ابزار (Rinn) استفاده کرد. ابزار Rinn دارای یک حلقه و میله هدف برای کمک به موقعیت یابی دستگاه نشانگر موقعیت اشعه ایکس (PID) است.
موقعیت‌یابی فیلم / سنسور
ترکیب زبانه فیلم را در جهت افقی در دهان بیمار قرار دهید، در حالی که زبانه فیلم روی دندان‌ها اعمال می‌شود، به زبانه بایت اجازه می‌دهد همزمان از صفحه اکلوزال برآمدگی‌های فک بیرون بزند. دندان های بالا و پایین باید پوشانده شوند. BW ها همچنین باید تصویربرداری همزمان از برجستگی آلوئولی فک بالا و فک پایین را انجام دهند، بنابراین در صورت کاهش قابل توجه استخوان آلوئولی باید بایت وینگ های عمودی انجام شود
قیمت عکس دندان بایت وینگ
هزینه بر اساس تعرفه وزارت بهداشت است. تناوبی هزینه برای اشخاصی که از بیمه اجتماعی و خدمات درمانی بهره مند می شوند بر اساس تعرفه بیمه تعیین می شود.
عوارض عکس دندان بایت وینگ
بر اساس مطالعات انجام شده رادیوگرافی دندان یکی از روش های تصویربرداری است که در آن از کمترین میزان اشعه استفاده می شود. زنان باردار یا بالقوه باردار باید از دریافت اشعه ایکس خودداری کنند. زیرا این تشعشعات برای رشد جنین بی خطر نیستند.