رادیوگرافی پری اپیکال یا تک دندان چیست؟

رادیوگرافی پری اپیکال یا تک دندان چیست؟

رادیوگرافی پری اپیکال یا تک دندانی یک تکنیک تصویربرداری داخل دهانی است که معمولا در رادیولوژی استفاده می شود. اشعه ایکس پری آپیکال اطلاعات مهمی در مورد دندان و استخوان های اطراف آن ارائه می دهد. علاوه بر این، اشعه ایکس پری آپیکال کل دندان را از تاج تا نوک ریشه و استخوان های محافظ دندان نشان می دهد.

مزایای تصویربرداری پری اپیکال

این اشعه ایکس برای یافتن مشکلات دندانی در زیر خط لثه یا در استخوان فک مانند دندان نهفته، شکستگی دندان، آبسه، تومور و تغییرات استخوانی مرتبط با بیماری‌های خاص استفاده می‌شود. 

محدودیت های رادیوگرافی پری اپیکال یا تک دندان

امروزه رادیوگرافی پری آپیکال اصلی ترین رادیوگرافی مورد استفاده در مرکز تصویربرداری دندان است. با این حال، محدودیت هایی مانند تغییرات آناتومیکی سه بعدی، فشرده سازی هندسی، و ساختارهای آناتومیکی احتمالی دارد که ممکن است منطقه مورد نظر را مبهم کند.

نحوه انجام رادیوگرافی 

اشعه ایکس پری آپیکال را می توان برای بررسی تنها نواحی انتخاب شده یا به عنوان بخشی از یک سری کامل از اشعه ایکس دهانی سفارش داد. مجموعه کامل اشعه ایکس دهان تصاویری از تمام دندان ها ارائه می دهد و معمولاً از 20 فیلم شامل 4 پرتو ایکس بایت و 16 عکس پری اپیکال تشکیل شده است. در مرکز تصویربرداری دندان مجتمع صدر، از شما خواسته می شود که با استفاده از نگهدارنده فیلم پلاستیکی، فیلمی را در دهان خود قرار دهید. اپراتور به آرامی فیلم و نگهدارنده را در دهان شما در موقعیت مورد نیاز برای به دست آوردن یک تصویر با کیفیت خوب قرار می دهد. از شما خواسته می شود که نگهدارنده فیلم را محکم فشار دهید تا مطمئن شوید که فیلم به درستی و در جای خود نصب شده است. برخی از بیماران گاز گرفتن در نواحی خاصی از دهان را ناراحت کننده می دانند، اما بستن کامل دندان ها برای به دست آوردن تصاویر کافی ضروری است. اپراتور به سرعت کار می کند و از تکنیک هایی برای به حداقل رساندن ناراحتی شما استفاده می کند. هنگامی که فیلم در موقعیت و ثبات قرار گرفت، اپراتور مخروط دستگاه اشعه ایکس را تراز می کند، آن را به سمت فیلم هدایت می کند و از حلقه نگهدارنده فیلم برای کمک به هدایت آن استفاده می کند.

 

اپراتور اتاق معاینه را ترک می کند و با فشار دادن یک دکمه وارد اتاق تصویربرداری می شود که باعث می شود فیلم در معرض تشعشع قرار گیرد و صدای بوق تولید شود.

پس از اتمام، اپراتور وارد اتاق می شود و فیلم را از دهان شما خارج می کند. در صورت لزوم این روش را برای نواحی مختلف دهان تکرار می کند.

خطرات انجام رادیوگرافی تک دندان 

دوز قرار گرفتن در معرض تابش بیمار تا حد امکان پایین نگه داشته می شود تا ارزش تشخیصی به حداکثر برسد و در عین حال خطر به حداقل برسد. دوزهای اشعه ایکس دندان با سطوح تابشی که ما هر روز از منابع طبیعی مانند زمین و فضا در معرض آن قرار می گیریم قابل مقایسه است.

رادیوگرافی پری آپیکال اطلاعات مهمی را در اختیار متخصص دندانپزشکی قرار می دهد که در تشخیص و برنامه ریزی درمان بیماران ضروری است.