یکی از روش هایی که به تشخیص بیماری های دهان کمک می کند و این روش را برای دندانپزشکان آسان می کند، عکس برداری با اشعه ایکس از دندان ها است. زیرا از آنجایی که مشکلات و ناراحتی هایی که در قسمت های مختلف دهان مانند فک، دندان، لثه و … ایجاد می شود. ممکن است با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نباشد و دندان ها یکی از مهم ترین اعضای بدن هستند که به آن نیاز دارند. توجه زیادی به بهداشت داشته و با استفاده از روش های مختلف رادیولوژی دندان به دلیل دقت آنها به دندانپزشک امکان می دهد تا به راحتی مشکلات را تشخیص دهد.
یکی از انواع رادیولوژی دندان پری اپیکال یا اشعه ایکس تک دندانی می باشد که در این مقاله به معرفی و بررسی این نوع رادیوگرافی پرداخته ایم تا با این نوع اشعه ایکس بیشتر آشنا شوید
همه چیز در مورد رادیوگرافی پری اپیکال یا تک دندان
رادیوگرافی پری اپیکال چیست؟
این یکی از انواع رادیولوژی دندان است که به آن رادیوگرافی منفرد نیز گفته می شود و به دندانپزشک اجازه می دهد یک یا دو دندان را از داخل دهان معمولاً از ریشه تا تاج معاینه کند. همچنین ممکن است دندانپزشکان در صورت وجود تغییرات غیرطبیعی در دندان یا ریشه آن، این نوع اشعه ایکس را برای بررسی مشکل و رفع آن سفارش دهند.
به عبارت دیگر، این نوع اشعه ایکس جزئیات آناتومی دندان و ساختار آناتومیک اطراف آن را نشان می دهد و دندانپزشکان می توانند با قرار دادن دوربینی در داخل دهان با رادیوگرافی پری آپیکال، دندان خاصی را به طور دقیق بررسی کنند
انواع روش های رادیوگرافی پری اپیکال
اشعه ایکس یک دندان تک به دو روش انجام می شود که شامل موارد زیر می شود.
– روش قدیمی
در روش قدیمی اشعه ایکس پری آپیکال، پس از قرار دادن دوربین در داخل دهان و فیلمبرداری از دندان مورد نظر، فیلمی برای دندانپزشک ارسال می شود که پس از دیدن فیلم، دندانپزشک می تواند در مورد درمان دندان تصمیم بگیرد.
– روش جدید
امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، دستگاه های جدیدی به وجود آمده اند که علاوه بر فیلمبرداری از دندان مورد نظر در دهان بیمار، عکس های خاص و باکیفیتی از این دندان می گیرند که روی مانیتور قابل مشاهده است. به خوبی مشاهده شده است. فرمت این عکس ها به گونه ای است که می توان آنها را روی سی دی یا کاغذ ذخیره کرد.
رادیوگرافی تک دندان چگونه انجام می شود ؟
برای اینکه رادیوگرافی پری آپیکال به درستی انجام شود، لازم است رادیولوژیست موقعیت سر بیمار و زاویه تابش اشعه ایکس را به درستی تنظیم کند، سر باید در سطح ساژیتال میانی باشد. – یعنی عمود بر خط افقی. هنگام عکسبرداری از فک بالا، خط کامپر باید موازی با زمین باشد و در هنگام عکسبرداری از فک پایین، خط تراموس-کمیسور موازی باشد. علاوه بر این، بسته به تکنیک ها، وضعیت سر بیمار تغییر می کند.
در چه مواقعی از رادیوگرافی پری اپیکال استفاده می شود ؟
هنگامی که صدمات احتمالی داخل دهان با چشم غیرمسلح قابل رویت نباشد، عکس پری اپیکال ایکس انجام می شود که امکان مشاهده و تجزیه و تحلیل کل دندان از جمله تاج، ریشه، 1 راس، بافت استخوانی اطراف و فضای پریودنتال را فراهم می کند. . رادیوگرافی در موارد زیر استفاده می شود.
– بررسی و مشاهده اثرات پریودنتال – بررسی روند ریشه قبل، حین و بعد از اتمام آن
– تشخیص ضایعات پری آپیکال اطراف دندان مانند کیست پری آپیکال
– تحقیق و تشخیص پوسیدگی های دندانی به منظور طبقه بندی آن ها بر اساس تاثیر آنها بر مینای دندان، عاج یا عصب دندان.
– ظهور حفره ها، گرانولوم ها، کیست ها و سایر آسیب ها
– ارزیابی پس از آسیب دیدگی
– ایمپلنت های دندانی
چگونگی انجام رادیوگرافی پری اپیکال
این روش با استفاده از صفحات کوچک اشعه ایکس انجام می شود. صفحات داخل دهان قرار می گیرند و توسط دستگاه اشعه ایکس خارجی تحت تاثیر قرار می گیرند. دستگاه پری اپیکال اشعه ایکس دارای حفره هایی مجهز به حسگر است که تصویر دیجیتالی از دندان مورد نظر ایجاد کرده و مستقیماً روی صفحه نمایش می دهد. گاهی اوقات برای تعیین موقعیت دقیق
در این روش از دستگاه های تعیین موقعیت که به طور دقیق تمام بافت ها را تشخیص می دهند استفاده می شود.
در این نوع تصویربرداری، بیمار باید عضلات دهان خود را شل نگه دارد و حرکت نکند تا تصاویر تار نشود
مزایای رادیوگرافی تک دندان در مقایسه با رادیوگرافی معمولی
رادیوگرافی فیلم پری آپیکال مانند تمام تصویربرداری های دیجیتال رادیولوژیکی دارای مزایای زیادی نسبت به تصویربرداری معمولی است، از جمله
– به اشتراک گذاری سریع تصاویر گرفته شده بین رادیولوژیست و دندانپزشک
– تصاویر را بدون نیاز به چاپ در فضای ابری ذخیره کنید
– قرار گرفتن بیمار در معرض اشعه کمتر
– کاهش احتمال تکرار اشعه ایکس به دلیل خطاهای تصویر
دقت بیشتر در تصاویر
– بررسی و ارائه سریعتر نتایج
– از پول برای تولید تصاویری استفاده کنید که آلودگی کمتری برای محیط زیست دارند.