رادیوگرافی چیست و چه کاربردی دارد؟

علم پزشکی نیاز به فرآیندهایی مانند اشعه ایکس یا رادیوگرافی دارد، زیرا به کمک این روش ها می توان باطن بدن انسان را از همه جنبه های آن بررسی کرد که به تشخیص و درمان صحیح کمک می کند و این کار باید در زیر انجام شود. بهترین شرایط ممکن مرکز سونوگرافی

اشعه ایکس یکی از روش های تصویربرداری است که می توان از آن برای تشخیص بیماری ها استفاده کرد. روشی غیر تهاجمی و بدون درد است که با تابش اشعه ایکس بر روی ناحیه مورد نظر انجام می شود و می تواند تصویر داخلی بدن را به نمایش بگذارد و از وجود بسیاری از بیماری ها خبر دهد. این روش رایج ترین روش تصویربرداری در علم پزشکی است

با کمک اشعه ایکس می توان بیماری ها و مشکلات بیماران را بررسی کرد، با کمک این اشعه ها می توان از داخل بدن عکس گرفت و با استفاده از روش فلوروسکوپی از اعضای متحرک بدن عکس گرفت. اگر از باریم خوراکی برای بررسی عملکرد معده، مری، آناتومی و … استفاده شود، دستگاه گوارش را می پوشانند، با تصاویر دریافتی، رادیولوژیست معاینه و تفسیر را انجام می دهد

کاربردهای رادیوگرافی

.

 

اشعه ایکس دستگاه ادراری: تصاویری از مثانه، حالب و کلیه ها با استفاده از این اشعه ایکس گرفته می شود.

 

اشعه ایکس از دستگاه گوارش تحتانی: از محلول های باریم و ید برای تجسم دیواره روده استفاده می شود.

 

اشعه ایکس از دستگاه گوارش فوقانی: اشعه ایکس از مری، معده و روده کوچک گرفته می شود.

 

رادیوگرافی ریه

 

اشعه ایکس استخوان: با اشعه ایکس استخوان، بسیاری از شکستگی ها و رگ به رگ شدن ها قابل مشاهده است

اشعه ایکس لوبوساکرال: این اشعه ایکس از قسمت هایی از ستون فقرات و پشت استفاده می کند

 

دستگاه های رادیولوژی

اشعه ایکس یا اشعه ایکس در طبیعت زیاد نیست. برای مصارف پزشکی، این اشعه ها باید توسط لامپ های ساخته شده برای این منظور تولید شوند. در لامپ مولد اشعه ایکس که شبیه لامپ های پرتو کاتدی است، با بمباران الکترونیکی یک قطعه فلزی کوچک و مقاوم از تنگستن در قطبی از لامپ به نام فوکوس، سطح انرژی الکتریکی این فلز مختل شده و انرژی ناشی از حرکت الکترون ها به سمت صورت اشعه ایکس خارج می شود. الکترون های مورد استفاده از یک سیم پیچ کوچک در قطب منفی لامپ تولید می شوند و با کمک خلاء داخل لامپ و تحت تاثیر اختلاف پتانسیل تولید شده توسط یک ژنراتور به مرکز لامپ برخورد می کنند.

رادیولوژی تشخیصی

فلوروسکوپی

شیردهی بعد از رادیوگرافی

مادران عزیز توجه داشته باشید که برای جلوگیری از خطرات احتمالی برای کودک خود، از شیردهی بعد از اشعه ایکس به مدت 24 تا 48 ساعت پس از هر نوع اشعه ایکس خودداری کنید

انواع رادیوگرافی را بشناسید:

رادیوگرافی ساده

اولین نوع تصویربرداری، اشعه ایکس ساده نام دارد که یک تصویر اشعه ایکس یا فیلم سیاه و سفید و یک ورقه پلاستیکی نازک مانند سلفون ایجاد می کند.

رادیوگرافی دیجیتال

این نوع تصویربرداری نسبت به نوع ساده آن پیشرفته تر است و تصاویر گرفته شده به صفحه مانیتور پزشک منتقل شده و به این صورت نمایش داده می شود. این تصاویر علاوه بر نوع نمایشی ذکر شده به فیلم نیز تبدیل می شوند. شاید تعجب کنید که این نوع تصویربرداری چه تفاوتی با رادیولوژی ساده دارد، اما به خاطر داشته باشید که حتی دوربین های ساده قدیمی نیز با دوربین های دیجیتال امروزی متفاوت هستند. در ادامه تفاوت این دو نوع رادیولوژی را توضیح خواهیم داد.

رادیوگرافی رنگی

نوع دیگری از اشعه ایکس، اشعه ایکس رنگی است که برای تشخیص بهتر ضایعات برخی مواد به بیمار تزریق می شود.

رادیوگرافی پانورکس

نوع دیگری از اشعه ایکس رادیوگرافی پانورکس است که می توان از آن برای مشاهده تمام دندان ها و استخوان های فک بالا و پایین استفاده کرد. این دستگاه را می توان با تنظیم موقعیت های مختلف و استفاده از اشعه گاما گرفت. با استفاده از این اشعه ایکس می توان در مدت زمان کوتاهی تصویر کلی از دندان ها را مشاهده کرد و بلافاصله تصویر را روی مانیتور مشاهده کرد و انحراف فیلم توسط این نوع اشعه ایکس بسیار کم است. قدرت تصویر در این نوع اشعه ایکس به حدی است که طول ریشه هر دندان به وضوح دیده می شود.

تفاوت رادیولوژی ساده و دیجیتال در چیست؟

در رادیولوژی دیجیتال، تصاویر بر روی صفحه نمایش های الکترونیکی و دقیق نمایش داده می شود که در رادیولوژی ساده اینگونه نیست و روی صفحه های پلاستیکی ایجاد می شود. در تصویربرداری پیشرفته، هر اشعه ایکس به نقاطی برخورد می‌کند و بار الکتریکی ایجاد می‌کند و تصویر واضحی روی صفحه کامپیوتر ایجاد می‌کند.